با این که مشغلۀ اصلی خواجه نصیرالدین طوسی عروض و قافیه نبوده است، ولی با تألیف معیار الاشعار در زمرۀ یکی از بزرگان علم عروض قرار گرفته است که با وجود گذشت چندین قرن از این کتاب، همچنان به عنوان یکی از دو منبع اساسی عروض و قافیه مورد توجّه و استناد عروضیان قرار دارد. خواجه نصیر با ذهن ریاضی خود، در این کتاب نکته‌های بسیار ظریف و دقیق در اوزان شعر فارسی یافته، که عروض جدید پس از قرن‌ها امروزه به آن‌ها پی برده است. از این رو به گفتۀ یکی از عروضیان معاصر باید او را نابغه‌ای در علم عروض و قافیه به شمار آورد. این نوشته بر آن است که آراء بدیع خواجه نصیر را در علم عروض و قافیه از کتاب معیار الاشعار استخراج و بررسی نماید.
)