کارشناس ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده
زبان‌شناسی شناختی رویکرد و نگرشی نوین به زبان است. پژوهش حاضر بر اساس آراء و نظریات موجود در زبان‌شناسی شناختگرا، مخصوصاً دستور شناختگرا، تدوین شده است. این پژوهش سعی دارد تا بر مبنای دیدگاه نظری شناختگرایی به بررسی چگونگی معرفگی و ارجاعدهی ضمایر در زبان فارسی بپردازد. داده‌ها و مطالب به روش کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده‌اند. کتاب‌های داستان جلال آل‌احمد منابع مورد استفاده برای جمع‌آوری داده‌ها هستند. نتایج بدست آمده از این قرار است که معرفگی و مرجعگزینی ضمایر دو فرایند شناختی متفاوت هستند که دارای اساس تجربه ای واحدی هستند.
)