دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی دانشگاه علامه طباطبایی (مربی دانشگاه هرمزگان)
چکیده
در این پژوهش، ویژگی های صوت شناختی- آواشناختی ر- آواهای گویش مینابی بررسی شده است. گویش مینابی زیرشاخۀ گویش بَشکَردی است و گویش بشکردی نیز در گروه گویش های جنوب شرقی از دسته گویش‌های ایرانی نو غربی است. ر- آوا در زبان های مختلف در بافت‌های آواییِ متفاوت بسیار تغییرپذیر است و تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. داده های جمع آوری‌شده از گویش مینابی حاکی از آن است که در این گویش دو واج ر- آوای لرزشی و ناسوده دیده می‌شود که در جایگاه‌های مختلف واجگونه‌های متفاوت دارند. بررسی صوت‌شناختی ر- آواهای گویش مینابی در این پژوهش نشان می‌دهد که ر- آوای لرزشی در اکثر جایگاه‌ها واجگونۀ لرزشی و گاه گونة آزاد ناسوده دارد و در موارد بسیار معدودی نیز گونۀ آزاد سایشی و زنشی آن به چشم می‌خورد. ر- آوای ناسوده نیز در جایگاه‌های مختلف دارای گونۀ آزاد زنشی و در برخی مواردی گونۀ آزاد سایشی است.
)