در تمام زبان های طبیعی جهان، گسترش و تقویت واژگان از طریق خلق کلمات جدید از ویژگی های بنیادین زبان محسوب شده و روش ترکیب (compounding) نیز یکی از طبیعی ترین روش ها ملحوظ شده است. هدف از نگارش مقالة حاضر، شناسایی و معرفی بخشی از امکانات واژه سازی زبان ترکی بوده است. به همین منظور، ساختار ترکیب به طور عام و مرکب های اولیة غیر فعلی به طور خاص در زبان ترکی آذربایجانی مورد بررسی قرار می گیرد. بر همین اساس، ابتدا ویژگی های عمدة مرکب ها و وجوه متمایز آنها با گروه های نحوی به اجمال توصیف شده، سپس کلمه های مرکب زبان ترکی براساس ساختار صوری یعنی بر مبنای مقولة اجزای ساختاری کلمة مرکب یا شیوة ترکیب آنها طبقه بندی شده است. همچنین، تلاش شده است ضمن توصیف اجمالی واژه های مرکب اولیة غیرفعلی در زبان ترکی آذربایجانی و بازشناسی آن از سایر واژه های مرکب و تبیین زبانشناختی ویژگی های صرفی- نحوی ترکیب، الگوهای ترکیب در این زبان ارائه و توصیف گردد.
بر اساس این تحقیق، مشخص گردید که در زبان ترکی، همانند بسیاری از زبان های دیگر، ترکیب یک فرایند زایا و با قاعده است و اسم مرکب هسته آغاز (هسته + وابسته) در این زبان وجود ندارد.
)