پژوهش حاضر به بررسی فرایند سایشی شدگی (فرایند تضعیف) در 15 گونه ی زبانی استان کرمان از جمله بافت، بردسیر، بم، جیرفت، رابُر، رفسنجان، رودبار جنوب، زرند، سیرجان، شهربابک، کرمان، کهنوج، گلباف، گوغِر و میمند، بر اساس نظریه ی زایشی اختصاص دارد. نگارنده در جمع آوری داده ها از روش اَسنادی و مصاحبه استفاده کرده است. برخی از نتایج این پژوهش عبارتنداز: 1. در همه ی گونه های کرمانی انسدادی و دولبی /b/ به سایشی و لبی [v] در جایگاه های پایانی، میان دو واکه و به ندرت در جایگاه های آغازین واژه تبدیل شده است.2. همخوان /G/ فارسی در گونه های کرمانی اغلب در مجاورت با همخوان بیواک و در جایگاه های پایانی و میان دو واکه به همخوان پیوسته ی [X] تبدیل شده است. 3. در برخی از گونه های کرمانی تیغ های و انسدادی /d/ در جایگاه های پایانی و میان دو واکه به تیغ های و سایشی [z] تبدیل شده است.
رزمدیده, پریا, & کرد زعفرانلو کامبوزیا, عالیه. (1392). مقایسة فرایند سایشی شدگی در گونه های زبانی استان کرمان. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 3(6), 105-121.
MLA
پریا رزمدیده; عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا. "مقایسة فرایند سایشی شدگی در گونه های زبانی استان کرمان". پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 3, 6, 1392, 105-121.
HARVARD
رزمدیده, پریا, کرد زعفرانلو کامبوزیا, عالیه. (1392). 'مقایسة فرایند سایشی شدگی در گونه های زبانی استان کرمان', پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 3(6), pp. 105-121.
VANCOUVER
رزمدیده, پریا, کرد زعفرانلو کامبوزیا, عالیه. مقایسة فرایند سایشی شدگی در گونه های زبانی استان کرمان. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 1392; 3(6): 105-121.
)