استادیار و عضو هیأت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی
چکیده
در این مقاله به وجه اشتقاق لغت خوهل به معنی «خمیده، کج» و چند لغت دیگر فارسی نظیر خول به معنی «کج» و خُل به معنی «خمیده، کج؛ دیوانه، مجنون» که با آن هم ریشه‌اند، اشاره شده است.
در ضمنِ مباحث ریشه‌شناختیِ مربوط به این لغات، به اقتضای کلام، به بررسیِ ریشه‌شناختیِ چند لغت دیگر فارسی نظیر سُهره به معنی «گذرگاه طعام، مری» و گونه به معنی «رخساره، خد، لُپ» و نیز به ذکر نکاتی دربارة مترادفات معناییِ برخی از لغات مورد بحث در پاره‌ای از زبان‌های هندواروپایی پرداخته شده است.
)