مجاز مفهومی در سینمای ایران: مطالعة ‌موردی فیلم رقص در غبار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، د‌انشکد‌ه اد‌بیات و علوم انسانی، د‌انشگاه شیراز، شیراز، ایران

2 بخش زبان‌های خارجی و زبان‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

10.22084/rjhll.2024.29333.2322

چکیده

زبان‌شناسی شناختی استعاره و مجاز را شالودۀ تفکر بشری می‌داند، بنابراین اعتقاد بر آن است که این سازوکار‌های شناختی علاوه بر کلام، در وجه‌های دیگری همچون تصاویر و صداها نیز بازنمایی می‌شوند. هدف پژوهش حاضر مطالعۀ نوع و فراوانی مجازهای مفهومی به‌کاررفته در فیلم به‌عنوان یک رسانۀ چندوجهی است. بدین منظور از نظریۀ مجاز مفهومی، بسط نظریۀ استعارۀ چندوجهی به مفهوم‌سازی‌های مجازی و همچنین طبقه‌بندی ردن و کوچش (۱۹۹۹) از انواع مجاز برای مطالعۀ فیلم رقص در غبار استفاده شده است. نتایج نشان داد که در فیلم موردنظر از انواع گسترده‌ای از مجازهای مفهومی استفاده شده‌ است که برخی از آن‌ها در یک ICM خاص صرفاً به‌صورت تک‌وجهی بازنمایی شده‌اند از جمله مجاز قسمتی از یک صورت به‌جای کل صورت (ICM کاهش)، مجاز مکان به‌جای رویداد (ICM مکان) یا مجاز بیش‌ترین مقدار مقیاس به‌جای کل مقیاس (ICM مقیاس)؛ در‌حالی که بسیاری دیگر از انواع مجازها به‌صورت چندوجهی بازنمایی شده‌اند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات