الف) دربارۀ دستور زبان و زبان‌شناسی و نقد ادبی
– ابوالقاسمی، محسن (1387). دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: انتشارات سمت، چاپ ششم.
– ارژنگ، غلامرضا (1374). دستور زبان فارسی امروز، تهران: نشر قطره.
– البرزی، پرویز (بهار و تابستان 1382). «بررسی مقایسه‌ای صفت در زبان‌های فارسی و آلمانی»، مجلۀ پژوهش ادبیات معاصر جهان، دورۀ 8، شمارۀ 14: 3-14.
– البرزی، پرویز (1394). دستور چالشی زبان فارسی، تهران: انتشارات بازتاب.
– حسن‌دوست، محمّد (۱۳9۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
– راسخ‌مهند، محمّد (اسفند 1388). «معرفه و نکره در زبان فارسی»، مجلۀ دستور، ویژه‌نامۀ نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 5 : 81-103.
– صادقی، علی‌اشرف؛ ارژنگ، غلامرضا (1358). دستور، سال چهارم آموزش متوسطۀ عمومی فرهنگ و ادب، تهران: وزارت آموزش و پرورش. [توضیح: چنانچه در شناسنامۀ کتاب آمده، نیمۀ آغازینِ کتاب (ص 1- 75) نوشتۀ غلامرضا ارژنگ و نیمۀ دوم کتاب (ص 76 - 152) تألیف علی‌اشرف صادقی است].
– شریعت، محمّدجواد (1372). دستور زبان فارسی، تهران: انتشارات اساطیر، چاپ ششم.
– ضیائی، شهیره (1383). بررسی ساختار نحوی کلیله و دمنه، اصفهان: انتشارات غزل.
– طباطبایی، علاءالدّین (1395). فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی، تهران: فرهنگ معاصر.
– عابدی، محمود (پاییز و زمستان 1397). «ملاحظاتی دربارۀ تحفة الملوک و تصحیح مجدّد آن»، مجلۀ آینۀ میراث، دورۀ جدید، سال شانزدهم، شمارۀ دوم، شمارۀ پیاپی 63 : 51-74.
– ناتل خانلری، پرویز (1382). تاریخ زبان فارسی، تهران: فرهنگ نشر نو، چاپ هفتم.
– ندیمی هرندی، محمود؛ عطائی کچوئی، تهمینه (اسفند 1395). «یاء معرفه، پسوند ندا، پسوندی نادر و ناشناخته در دستور تاریخی زبان فارسی»، مجلۀ دستور، ویژه‌نامۀ نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 12: 127-144.
– ندیمی هرندی، محمود؛ عطائی کچوئی، تهمینه (اسفند 1398). «نشانۀ تفضیلیِ مضاعف در ساختِ صفت+ تر+ تر»، مجلۀ دستور، ویژه‌نامۀ نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 15: 177-190.
– ندیمی هرندی، محمود (زیر چاپ). «مفردپنداریِ جمعِ مکسّر در متون فارسی تا پایان قرن هفتم هجری»، مجلۀ دستور، ویژه‌نامۀ نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 17.
– هرن، پاول؛ هوبشمان، هاینریش (1393). فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی، ترجمه همراه با گواه‌های فارسی و پهلوی از جلال خالقی مطلق، اصفهان: انتشارات مهرافروز.
– Abbott, B. (2006). “Definiteness and Indefiniteness”: Encyclopedia of Language & Linguistics, editor in chief: Keith Brown, second edition, vol 3. P 392-399.
– Darmesteter, J. (1883). Études iraniennes, Paris: F. Vieweg.
– Hawkins, John A. (2015). Definiteness and Indefiniteness (A Study in Reference and Grammaticality Prediction), London and Newyork: Routledge.
– Juvonen, P. (2006). “Articles, Definite and Indefinite”: Encyclopedia of Language & Linguistics, editor in chief: Keith Brown, second edition, vol 1: 484-487.
– Lazard, Gilbert (1963). La langue des plus anciens monuments de la prose persane, Paris: Librairie C. Klincksieck.
– Lyons, Christopher (1999). Definiteness, Cambridge: Cambridge University Press.
ب) شواهد
– ابنابیالدُّنیا، ابوبکر عبداللّه بن محمّد (1420ق/ 1999م). الزُّهد، الطَّبعة الاولی، دمشق: دار ابن‌کثیر.
– ابوالفتوح رازی، حسین بن علی خزاعی (1389). رَوضُ الجِنان و رَوحُ الجَنان فی تفسیر القرآن، به کوشش محمّد جعفر یاحقّی و محمّدمهدی ناصح، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم.
– ابوالمکارم محمود بن ابی‌المکارم حسنی واعظ (1381). دقائق التَّأویل و حقائق التَّنزیل، به تصحیح جویا جهانبخش، تهران: انتشارات میراث مکتوب.
– ابومنصور بن عبدالرَّزاق طوسی (1362). «مقدّمۀ قدیم شاهنامه»، به تصحیح علّامه محمّد قزوینی، هزارۀ فردوسی، تهران: دنیای کتاب.
– افضل‌الدّین کرمانی، ابوحامد احمد (2536 [= 1356]). عِقدُ العُلَی لِلمَوقِفِ الأعلَی، به تصحیح علیمحمّد عامری نائینی، مقدّمه از [محمّدابراهیم] باستانی پاریزی، به‌ضمیمۀ رسالۀ صلاح الصِّحاح، تهران: انتشارات روزبهان، چاپ دوم.
– افضل‌الدّین کرمانی، ابوحامد احمد (1384). عِقدُ العُلَی لِلمَوقِفِ الأعلَی، شرح و تحلیل مریم ایرانمنش، تهران: انتشارات اطّلاعات.
– بیهقی، ابوالفضل محمّدبن حسین (1375). تاریخ بیهقی، به تصحیح علی‌اکبر فیّاض، مقدّمه و فهرست لغات از محمّدجعفر یاحقّی، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی، چاپ سوم.
– بیهقی، ابوالفضل محمّد بن حسین (1388). تاریخ بیهقی، مقدّمه و تصحیح و تعلیقات و توضیحات و فهرست‌ها: محمّد جعفر یاحقّی؛ مهدی سیّدی، تهران: انتشارات سخن.
– بیهقی، ابوالفضل محمّد بن حسین (1319 [تاریخ دیباچه]). تاریخ بیهقی، با مقابله و تصحیح و حواشی و تعلیقات سعید نفیسی، [مجلد نخست]، تهران: انتشارات کتابخانۀ سنائی.
– جامی، نورالدّین عبدالرَّحمان (1382). نَفَحات الأُنس مِن حَضَرات القُدس، به تصحیح محمود عابدی، تهران: انتشارات اطّلاعات، چاپ چهارم.
– سنائی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم (1379). مکاتیب سنائی، به اهتمام نذیر احمد، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
– سورآبادی، ابوبکر عتیق نیشابوری (1381). تفسیرُ التَّفاسیر (مشهور به: تفسیر سورآبادی)، به تصحیح علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، تهران: فرهنگ نشر نو.
– شاهفور اسفراینی، ابومظفر (1374). تاجُ التَّراجم فی تفسیر القرآن للأعاجم، به تصحیح نجیب مایل هروی-علی‌اکبر الهی خراسانی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی- میراث مکتوب.
– طبری، ابوجعفر محمّد بن جریر (1353). تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطَّبَری)، ترجمۀ ابوعلی‌محمّد بن محمّد بلعمی، [معروف به تاریخ بلعمی]، به تصحیح محمّدتقی بهار، به کوشش محمد پروین‌گنابادی، تهران: انتشارات زو‌ار، چاپ دوم.
– طبری، ابوجعفر محمّد بن جریر (1389). تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطَّبَری)، ترجمۀ ابوعلی‌محمّد بن محمّد بلعمی، [معروف به تاریخ بلعمی]، به تصحیح محمّد روشن، تهران: انتشارات سروش، چاپ چهارم.
– طبری، ابوجعفر محمّد بن جریر (1356). جامِعُ البَیان عَن تَأویلِ آیِ القُرآن [تفسیرُ الطَّبَری]، ترجمۀ جمعی از علمای ماوراءالنَّهر، (مشهور به: ترجمۀ تفسیر طبری)، به تصحیح حبیب یغمایی، تهران: انتشارات توس، چاپ دوم.
– عطّار نیشابوری، فریدالدّین محمّد (1398). تذکرة الاولیاء، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران انتشارات سخن، چاپ دوم.
– عطّار نیشابوری، فریدالدّین محمّد (1322ق/ 1905م). تذکرة الاولیاء، تصحیح رنولد الن نیکلسون، لیدن: مطبعۀ بریل، مجلّد اوّل.
– علی بن ابی‌حفص اصفهانی (1317). تحفةُ الملوک، از روی نسخۀ خطی موزۀ بریطانی لندن، به اهتمام کتابخانۀ طهران، طهران: چاپخانۀ مجلس.
– علی بن ابی‌حفص اصفهانی (1382). تحفةُ الملوک، به تصحیح علی اکبر احمدی دارانی، تهران: انتشارات میراث مکتوب.
– عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر (1312). قابوس‌نامه، با مقدّمه و حواشی سعید نفیسی، طهران: مطبعۀ مجلس.
– عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر (1335). قابوس‌نامه، با تصحیح و مقدّمه و حواشی امین عبدالمجید بدوی، تهران: کتاب‌فروشی ابن‌سینا.
– عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر (1343). قابوس‌نامه، متن کامل از روی چاپ لندن، زیر نظر علی حصوری، تهران: کتابخانۀ طهوری.
– عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر (1380). قابوس‌نامه، به تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ یازدهم.
– غزالی، محمّد بن محمّد (1426ق/ 2005م). احیاء علوم‌الدّین [و معه المغنی عن حمل الاسفار فی الاسفار فی تخریج ما فی الاحیاء من الاخبار]، بیروت: دار ابن‌حزم.
– غزالی، محمّد بن محمّد (1389). احیاء علوم‌الدّین، ترجمۀ مؤیّدالدّین محمّد خوارزمی، به کوشش حسین خدیوجم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هفتم.
– فقیه ابونصر احمد بن خیر نیشابوری (1354). بُستانُ العارفین و تُحفَةُ المُریدین [مُنتَخَبِ رونقُ المَجاِلس و بُستان العارفین و تُحفَةُ المُریدین]، به کوشش احمدعلی رجائی [بخارائی]، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
– فقیه ابونصر احمد بن خیر نیشابوری: بُستانُ العارفین و تُحفَةُ المُریدین، نسخۀ خطّی محفوظ در کتابخانۀ اسعد افندی ترکیه به شمارۀ 1335، میکروفیلم شمارۀ 186 کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.
– قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن (1374). الرِّسالة القُشیریّة، تحقیق عبدالحلیم محمود - محمود بن شریف، قم: انتشارات بیدار.
– قشیری، ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن (1383). رسالۀ قشیریّه، ترجمۀ ابوعلی حسن بن احمد عثمانی، به تصحیح بدیع‌الزَّمان فروزانفر، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هشتم.
– قطبالدّین جامی، محمّد بن مطهّر (1343). حدیقةالحقیقة، به اهتمام محمّد علی موحّد، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
– محمّد بن منوّر (1381). اسرارالتَّوحید فی مقامات شیخ ابی‌سعید ابی‌الخیر، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: انتشارات آگه، چاپ پنجم.
– مستملی بخاری، ابوابراهیم اسماعیل بن محمّد (1390). شرح التَّعرُّف لِمذهبِ التَّصوُّف، به تصحیح محمّد روشن، تهران: انتشارات اساطیر، چاپ سوم.
– میبدی، ابوالفضل رشیدالدّین (1389). کشف‌الاسرار و عدّةالابرار، به تصحیح علی‌اصغر حکمت، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ هشتم.
– ناصرخسرو قبادیانی (1332). جامع الحکمتین، به تصحیح و مقدّمۀ فارسی و فرانسوی هنری کُربَن و محمّد معین، تهران: قسمت ایرانشناسی انستیتو ایران و فرانسه.
– نامعلوم (1399). مجمل التَّواریخ و القصص، تصحیح و تحقیق اکبر نحوی، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار با همکاری انتشارات سخن.
– نجم دایه، نجم‌الدّین رازی (1380). مرصادالعباد، به اهتمام محمّدامین ریاحی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم.
– نسفی، ابوحفص نجم‌الدّین عمر بن محمّد (۱۳90). تفسیر نسفی، به تصحیح عزیزالله جوینی، تهران: انتشارات سروش، چاپ دوم.
– نصراللّه منشی، ابوالمعالی (1380). کلیله و دمنه، به تصحیح مجتبی مینوی طهرانی، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ بیستم.
– نظام‌الدّین یحیی بن صاعد (1394). حدائق السِّیَر، زیر نظر محمّد پارسانسب، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
– نظام‌الملک طوسی (1320). سیاست‌نامه (برای دبیرستان‌ها)، به تصحیح عبّاس اقبال، تهران: وزارت فرهنگ.
– نظام‌الملک طوسی (1390). سیرالملوک (سیاست‌نامه)، بازشناسی، نقد و تحلیل، ویرایش متن، توضیحات و فهرست‌ها از محمّد استعلامی، تهران: انتشارات نگاه.
– نظام‌الملک طوسی (1398). سیرالملوک (سیاست‌نامه)، مقدّمه، تصحیح و تعلیقات محمود عابدی، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
)