گروه فرهنگ و زبانهای باستانی ایران، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد
10.22084/rjhll.2022.25833.2205
چکیده
فارسی قزوینی، علی صلح‌جو ، کتاب بهار، تهران 1396، 88 صفحه
فارسی در مقام زبان رسمی ایران دارای صورت‌های گفتاری گوناگونی در بسیاری از شهرهای عمده ایران است. یکی از این گونه ها ،فارسی قزوینی است که علی‌رغم شباهت‌های فراوان با فارسی تهرانی به لحاظ تلفظ، واژگان، و تا حدی صرف و نحو تفاوت‌هایی با آن دارد. در کتاب مختصر فارسی قزوینی کوشش شده است واژه‌های مربوط به این گونۀ فارسی همراه با تلفظ (به صورت واج‌نویسی) به همراه معنا فهرست شود. نقد حاضر به خصوصیات واجی، صرفی، نحوی و واژگانی و بعضی از مشخصه های این گونه از فارسی که در محتوای کتاب بدان اشاره نشده می پردازد، زیرا کتاب تنها واژه‌نامه مختصری است که تعداد واژه های آن نیز به طور صریح در مقدمه ذکر نشده است.
امیری مهر, سپیده. (1400). معرفی و نقد فارسی قزوینی علی صلح جو، کتاب بهار. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, (), -. doi: 10.22084/rjhll.2022.25833.2205
MLA
سپیده امیری مهر. "معرفی و نقد فارسی قزوینی علی صلح جو، کتاب بهار". پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, , , 1400, -. doi: 10.22084/rjhll.2022.25833.2205
HARVARD
امیری مهر, سپیده. (1400). 'معرفی و نقد فارسی قزوینی علی صلح جو، کتاب بهار', پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, (), pp. -. doi: 10.22084/rjhll.2022.25833.2205
VANCOUVER
امیری مهر, سپیده. معرفی و نقد فارسی قزوینی علی صلح جو، کتاب بهار. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 1400; (): -. doi: 10.22084/rjhll.2022.25833.2205
)