اُکاشا، سمیر. ۱۳۸۷. فلسفه علم. ترجمهی هومن پناهنده. تهران: فرهنگ معاصر.
دبیرمقدم، محمد. ۱۳۸۳. زبانشناسی نظری. تهران: سمت.
راسخمهند، محمد. ۱۳۹۸. مکاتب زبانشناسی. تهران: آگه.
روبینز، آر. اچ. ۱۳۷۰. تاریخ مختصر زبانشناسی . ترجمهی علی محمد حقشناس. تهران: کتاب ماد.
سورن، پیتر. ۱۳۸۸. مکاتب زبانشناسی نوین در غرب. ترجمهی علی محمد حقشناس. تهران: سمت.
سوسور، فردیناندو. ۱۳۸۷. دورة زبانشناسی عمومی. ترجمهی کورش صفوی. تهران: هرمس.
کیون (کوهن)، تامس. ۱۳۹۵. ساختار انقلابهای علمی. ترجمهی علی جوادزاده. تهران: نشر نو.
مشکوهالدینی مهدی. ۱۳۷۳. سیر زبانشناسی. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
Bloomfield, Leonard. 1933. Language. University of Chicago Press.
Chomsky, N. 1986. Knowledge of Language: Its Nature, Origin and Use. Westport, CT: Praeger.
Chomsky, N. 2002. On Nature and Language. Cambridge: Cambridge UP.
Green, John. 1974. “The history of science and the history of linguistics”. In Hymes, D. (ed.), Studies in the History of Linguistics: Traditions and Paradigms. Bloomington: Indiana UP.487-501.
Hawkins, J. A. 1994. A Performance Theory of Order and Constituency. Cambridge: Cambridge UP.
Kuhn, Thomas. S. 1963. The Structure of Scientific Revolutions. Chicago: University of Chicago Press.
Robins, R. H. 1997. A Short History of Linguistics, 4th ed. London/New York: Longman.