- اخلاقی، فریار (1386)، بایستن، شدن و توانستن: سه فعل وجهی در فارسی امروز. مجله دستور (ویژه نامه فرهنگستان زبان و ادب فارسی) 3: 132-82
- افشاری، مرضیه (1394)، بررسی زمان دستوری و نمود در ترجمههای فارسی و انگلیسی قرآن کریم، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز
- باطنی، محمد رضا (1348)، توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. تهران: امیر کبیر.
- ناتل خانلری، پرویز (1370)، دستور زبان فارسی. تهران: توس.
- شریعت، محمدجواد (1364)، دستور زبان فارسی. تهران: اساطیر.
- شفائی، احمد (1363)، مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: انتشارات نوین.
- گیوی، احمد و انوری حسن (1370)، دستور زبان فارسی. تهران: فاطمی.
- مشکوهالدینی، مهدی (1379)، دستور زبان فارسی: بر پایهی نظریه گشتاری. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی
- منصوری، مهرزاد (1388)، بررسی افعال وجهی در ترجمه های انگلیسی قرآن کریم. مطالعات ترجمه. 7(4) : 44-31
- وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی (1379)، دستور زبان فارسی (1). تهران: سمت.
- Huddleston, R. D. and G. K. Pullum (2002), The Cambridge grammar of the English language. Cambridge: Cambridge University Press.
- Lazard, G. (1992), A Grammar of Contemporary Persian. (Translation from the French version of (1957) by A. L. Shirley). New York: Mazda.
- Mahootian, S. (1997), Persian Grammar. London: Routledge.
- Nuyts, J. (2001), Epistemic, language and conceptualization: A Cognitive-Pragmatic Perspective. Amesterdam: John Benjamins.
- Palmer, F. R. (1990), Modality and the English Modals. (2ndedn.). London: Longman.
- Palmer, F. R. (2004), Mood and Modality: Cambridge Textbooks in Linguistics. (2nd Edition). New York: Cambridge University Press,
- Rahimian, J. (1995), Clause Types and other Aspects of Clause Structure in Persian. Unpublished Ph D Dissertation. Queensland: Queensland University.
- Rahimian, J. (1999), "Semantics of Persian Auxiliaries". IRAL Vol XXXVII. pp. 153-169.
- Windfuhr, G. L. (1979), Persian Grammar: History and State of its Study. New York: Mouton.