تکوین ساختهای دستوری و سیر تحول آنها از جمله مسائل مهم در حوزة زبانشناسی است. زبان فارسی، میراث سرزمین پهناور ایران است که بررسی سیر تحول زبان آن، «فارسی»، از رهگذر تاریخ کاری بس ارزشمند است. دو جلد کتاب «زبان فارسی در گذر زمان» کتابهایی ارزشمند در حوزة سیر تحول و فرآیندهای صورت گرفته بر ساختهای دستوری زبان فارسی است. چارچوب اصلی کتابهای حاضر بر پایة دستوریشدگی میباشد که با ارائة مراحل آن بیان میشود. دستوریشدگی ناظر بر چارچوبی است که به مطالعة چگونگی به وجود آمدن امکانات دستوری، کاربرد و نقش آنها در زبان میپردازد(نغزگوی-کهن،1393: 175). ویژگی اصلی کتاب حاضر چیدمان آن از مسائل سادهتر و پایهتر در این حوزه به سمت مسائل پیچیدهتر و تخصصیتر میباشد که روندی مطلوب برای خوانندگان ناآشنا میباشد.