رده شناسی ترتیب واژه ها در زبان آذربایجانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

مقالة حاضر در چارچوب مقالة (1992) درایر و با الگوگیری از دبیرمقدم (1392) ترتیب واژه در گونة معیار زبان آذربایجانی را توصیف می کند. نتایج به دست آمده از این توصیف نشان می دهد که زبان آذربایجانی هم در مقایسه با زبان های اروپا- آسیا و هم در مقایسه با زبان های جهان، غالباً دارای مؤلفه های زبان های فعلْ پایانی قوی (فعل پس از مفعول) است. این زبان در مقایسه با زبان های اروپا- آسیا دارای 22 مؤلفه از مؤلفه های زبان های فعلْ-پایانی قوی و برخوردار از 14 مؤلفه از مؤلفه های زبان های فعلْ میانی قوی (فعل پیش از مفعول) می باشد و در مقایسه با زبان های جهان دارای 18 مؤلفه از مؤلفه های زبان های فعلْ پایانی قوی و برخوردار از 12 مؤلفه از مؤلفه های زبان های فعلْ میانی قوی است.

کلیدواژه‌ها


- احمدی گیوی، حسن (1383)، دستور تطبیقی زبان ترکی و فارسی، چاپ اول. تهران: قطره.
- خوش باطن، حسین (1385)، مطالعة ساختار نحوی زبان ترکی از دیدگاه رده­شناسی،چاپ اول. تبریز: مؤلف.
- دبیرمقدم، محمد (1384)، پژوهش­های زبان­شناختی فارسی، چاپ اول. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- دبیرمقدم، محمد (1392)، رده­شناسی زبان­های ایرانی، جلد 1. چاپ اول. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه­ها (سمت).
- دلجوی، فریده (1376)، ساخت موصولی در زبان ترکی آذری، پایان­نامة کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
- شهریار، محمد حسین (1379)، کلیات اشعار ترکی شهریار: به انضمام حیدربابایه سلام. چاپ سیزدهم. تهران: زرین.
- هیئت، جواد (1380)، سیری در تاریخ زبان و لهجه­های ترکی.چاپ سوم. تهران: پیکان.  
- Comrie, Bernard (1989). Language Universals and Linguistic Typology: Syntax and Morphology, 2nd  edn. The University of Chicago Press.  
-Dehghani, Yavar (2000). A grammar of Iranian Azeri: Including Comparisons with Persian, Münich: Lincom Europa.
-Dryer, Matthew S. (1992). “The Greenbergian Word Order Correlations”, Language 68, 81-138.
- Dryer, Matthew S. (2007). “Word Order”, In T. Shopen (Ed.), Language Typology and Syntactic Description, vol. I: Clause Structure, 2nd ed. (pp. 61–131), Cambridge: Cambridge University Press.
-Igarashi, Yuko (2003). “Japanese as an Altaic Language: An Investigation of Japanese Genetic Affiliation Through Biological Findings”, (Available online at http://journals.uvic.ca/index. php/WPLC/article/view/5163, Accessed on 2014-08-23).
-Johanson, Larse (1988). “Iranian Elements in Azeri Turkish”, In E. Yarshater (Ed.), Encyclopaedia  Iranica, (pp. 248b-251a), London, New York.
-Johanson, Larse (1998a). “The History of Turkic”, In Larse Johanson & Éva Ágnes Csató (Eds.), The Turkic Languages, 1st edn. (pp. 81–125), London and New York: Routledge.
-Johanson, Larse (1998b). “Code-Copying in Irano-Turkic”, Language Sciences 20 (3), 325- 337.
-Kornfilt, Jaklin (1997). Turkish, London and New York: Routledge.
-Kornfilt, Jaklin (2009). “Turkish and the Turkic Languages”, In Bernard Comrie (Ed.), The World’s Major Languages, 2nd edn. (pp. 519- 544), London and New York: Routledge.
- Lee, Sooman N. (1996). A Grammar of Iranian Azerbaijani, Ph.D. dissertation in Linguistics, University of Sussex, England.
-Lewis, Geoffrey L. (1967). Turkish Grammar, Oxford, New York: Oxford University Press.
-Menges, Karl H. (1995). The Turkic Languages and Peoples: an Introduction to Turkic Studies, 2 nd edn. Wiesbaden: Harrassowitz.