Synonymy in Lexicon of Nahjulbalaqeh Based on Lyons' Theory of Continuum Synonymy

Document Type : Research Paper

Authors

1 Department of Language and Linguistics, Faculty of Language and Literature, University of Kurdistan

2 -

Abstract

Synonymy is common among different languages. Linguists around the world have various opinions regarding it. Thus, the discussion is investigated among Arabic linguists, first and then is discussed concerning its expansion in Nahjulbalagheh. Concerned with synonymy, there are those who agree and disagree on the issue. Each poses its own special reasons. The reason for emerging the differences is the lack of a comprehensive definition for synonymy. Those who agree to believe that there are a lot of synonyms for a meaning or a word that lead a language to be rich and expansive. They assert the abundance of synonyms has caused the Arabic pros to be rhythmic. Apart from the word nature, those who disagree with synonymy assert that no two words can be found in the Arabic language to have the same meanings because it isn’t wise. They are seeking for finding accurate and deep differences among word relations.

Keywords

Main Subjects


– آذرتاش، آذرنوش (1389). فرهنگ معاصر عربی- فارسی، چاپ دوازدهم، تهران: نی.
– ابن منظور، محمد بن مکرم (1363). لسان العرب، چاپ دوم، قم: ادب الحوزه.
– ابن فارس، احمد (1360). معجم مقاییس اللغه، تهران: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
– اختیار، منصور (1348). معنی­شناسی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
– باطنی، محمدرضا (1373). زبان و تفکر، تهران: نشر آگاه.
– بحرانی، ابن میثم (1375). شرح نهج البلاغه. چاپ اول، مشهد: آستان قدس رضوی.
– بلومفیلد، ل (1379). زبان، ترجمة علی محمد حق شناس، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
– بیهقی، ظهیرالدین (1409). معارج نهج البلاغه، تحقیق و مقدمه از محمدتقی دانش پژوه.
– پالمر، فرانک (1994). نگاهی تازه به معنی شناسی، مترجم: کوروش صفوی، تهران: نشر مرکز.
– جعفری، محمد تقی (1358). شرح و ترجمه نهج البلاغه. تهران: دفتر نشر.
– جوهری، ابوالنصر اسماعیل (2009). معجم الصحاح. القاهره: دارالحدث.
– دشتی، محمد (1379). ترجمه نهج البلاغه، قم: مشرقین.
– دهخدا، علی اکبر (1373). لغت نامه، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
– راسخ مهند، محمد (1389). درآمدی بر زبانشناسی شناختی، تهران: انتشارات سمت.
– راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد (1412). معجم مفردات الالفاظ القرآن، قم: المکتبه المرتضویه.
– رضی، محمد بن حسین (بی تا). نهج البلاغه. قم: مؤسسه دارالهجره.
– شمیسا، سیروس (1382). بیان و معانی، تهران: انتشارات فردوس.
– شهیدی، سید جعفر (1373). ترجمه نهج البلاغه، تهران: علمی و فرهنگی.
– شیروانی، علی (1390). ترجمه نهج البلاغه، مترجم: نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری، قم: دفتر نشر معارف.
– صفوی، کورش (1360). درآمدی بر زبانشناسی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
– صفوی، کوروش (1390). درآمدی بر معنی‌شناسی، تهران: سوره مهر.
– عبد التواب، رمضان (1367). مباحثی در فقه اللغه و زبان‌شناسی عربی، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
– عسکری، ابو­هلال (1369). معجم الفروق اللغویه، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
– فقیهی، علی اصغر (1381). ترجمه نهج البلاغه، تهران: مشرقین.
– فیض الاسلام، سید علی نقی (1331). شرح و ترجمه نهج البلاغه. تهران: برنا.
– قطب راوندی، سعید ابن هبه الله (1409). منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه. قم: انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی.
– کیذری بیهقی، قطب الدین (1416). حدایق الحقایق فی شرح نهج البلاغه. تحقیق از عزیزالله عطاردی خبوشانی.
– لاینز، جان (1391). درآمدی بر معنی‌شناسی زبان، ترجمه کورش صفوی، تهران: انشارات علمی.
– معین، محمد (1388). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
– مغنیه، محمد جواد (1978). فی ظلال نهج البلاغه. بیروت: دارالعلم للملایین.
– مکارم شیرازی، ناصر (1387). پیام امیرالمومنین(ع). تهران: انتشارات دار­الکتب الاسلامیه.
– موسوی، عباس (1376). شرح نهج البلاغه. بیروت: دارالرسول الاکرم(ص) و دارالمحجه البیضاء.
– هاشمی خویی، حبیب‌الله (1358). منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه. تهران: انتشارات دار­الکتب الاسلامیه.
– Bates, E. (1976). Language and context: the Acquisition of pragmatics. NewYork: Academic Press.
– Bierwisch, M.(1970). Semantics New Horizons in Linguistics. Harmondsworth Penguin.
– Carnap, R.(1942). Introduction to Semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
– Chierchia, G. and S.Mc Connel-Ginet. (1990). Meaning and Grammar:an Introduction to Semantics . Cambridge: MA Press.
– Crystal, D. (1992). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. England: Blackwell.
– Davis, steven & Gillon S. Brendan (2004). Semantics. Oxford: Oxford University Press.
– Lakoff, G. (1971). On genereative semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
– Leech, G. (1987). Semantics the study of meaning. England: Penguin Books.
– Lyons, John (1995). Introduction to theoretical linguistics. Vol 1, Cambridge: Cambridge University Press.
– Lyons, John. (1979). Semantics. Vol 2. Cambridge: Cambridge University Press.
– Palmer, F.R. (1981). Semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
– Saeed, John I. (1997). Semantics. Oxford: Blackwell publishing.
– Ullman, S. (1962). Semantics: An Introduction to the study of Meaning. Oxford: Basil Blackwell.