Chahar Mahal va Bakhtiari Province in the Atlas of the Languages of Iran: Research Methodology and Language Distribution

Document Type : Research Paper

Author

Shahrekord University

Abstract

Chahar Mahal va Bakhtiari Province (C&B) is located in the southwestern with about one percent of Iran's size and population. Despite its linguistic diversity, C&B’s language distribution status has not been studied from a scientific perspective. In this article, we attempt to answer this question in the form of a comprehensive field study. This article has been done in the framework of the online research programme of the Atlas of the Languages of Iran (ALI). After looking at the literature review in this field, ALI project and the research methodology, we discuss the findings of the study. The findings show that Bakhtiari, Turkic, Urban Charmahali, Persian and Rural Charmahali are the main mother tongues of the Province. Also, Armenian was one of the other languages in the province that have now migrated to other provinces, including Isfahan. The distribution of languages across the province is shown in static polygon maps.

Keywords

References

-  آتش‌آب‌پرور، حسن (1398)، فرهنگ و گویش اردل بختیاری (ریشه‌شناسی و مقایسه با زبان‌ها و گویش‌های ایرانی، نمونه‌ی متن و واژه‌نامه)، تهران: انتشارات پازینه.
-  امانی بابادی، مریم (1392)، بررسی نمود دستوری در گویش لری بختیاری، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
-  ایروانی، محمدرضا (1384)، «سنجش میزان گرایشات خانوارهای عشایری در زمینة اسکان و مشکلات موجود (بررسی موردی عشایر عرب جرقویه)»، فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد خلخال، شمارة ۳: 43- 62.
-  بشیرنژاد، حسن (1386)، «زبان‌های محلی ایران و دورنمای آینده»، مجلة زبان و زبان‌شناسی، بهار و تابستان 86، شمارة 5 : 115- 126.
-  سازمان نقشه‌برداری کشور (1395)، پایگاه ملی نام‌های جغرافیایی ایران، تهران: سازمان نقشه‌برداری کشور، قابل دسترسی در:                                                                                         http://gndb.ncc.org.ir
-  ساسان‌پور، فرزانه (1393)، «چهارمحال و بختیاری»، دانشنامة جهان اسلام، ج 12.
-  طاهری، اسفندیار (1389)، گویش بختیاری کوهرنگ، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-  طاهری اردلی، مرتضی (1394)، «گویش بختیاری: بقا یا زوال؟ (نگاهی دیگر به کاربرد گویش بختیاری: گونة اردل)»، مجموعه مقالات همایش بین‌المللی میراث فرهنگی (بخش زبان و گویش رایج)، ویرایش شده توسط پونه مصطفوی، 219- 238.
-  مرکز آمار ایران (1390/1395)، سرشماری عمومی نفوس و مسکن، تهران: وزارت کشور، مرکز آمار ایران، برگرفته از:                                                                                                 https://www.amar.org.ir
-  طاهری اردلی، مرتضی و اریک آنونبی (1397)، «برخی از ویژگی‌های بارز زبان بختیاری در استان چهارمحال و بختیاری»، کتابچة الکترونیکی مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی زبان، فرهنگ و ادبیات بختیاری، 991-1001. برگرفته از:                http://conference.pnu.ac.ir/ChaharMahal-bakhtiari/post.aspx?id=1312
-  طاهری اردلی، مرتضی، اریک آنونبی، اِیموس هِیز و همکاران (زیر چاپ)، «اطلس برخط زبان‌های ایران: طراحی، روش‌شناسی و نتایج اولیه»، مجلة جستارهای زبانی.
-  طاهری اردلی، مرتضی و اریک آنونبی (در دست نگارش)، «طراحی و توسعة پرسشنامة زبان‌شناختی اطلس زبان‌های ایران (اَزیران)».
-  علیزاده گل‌سفیدی، مصطفی (1371)، بررسی گویش بختیاری در منطقه مشایخ (گل‌سفیدی)، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تهران.
-  عیدی، رضا (1375)، بررسی گویش بختیاری گونة اردل، پایان‌نامة کارشناسی‌ارشد، تهران: دانشگاه تهران.
-  هاشمی‌‌بنی، رضا (1379)، توصیف زبان‌شناختی گویش ترکی بن، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، اصفهان: دانشگاه اصفهان، دانشکده زبان‌های خارجه.
-  Anonby, E. (2012), “Update on Luri: How Many Languages?” Journal of the Royal Asiatic Society, 13(2), 171–197.
-  Anonby, E. (2012), Sociolinguistic status of Lori. Encyclopædia Iranica. New York: Center for Iranian Studies, Columbia University. Online address: http://www.iranicaonline.org/articles/lori-language-ii.
-  Anonby, E. (2017), “A Three-Dimensional Approach to Classification of Iran’s Languages.” Paper presented at the 1st North American Conference in Iranian Linguistics (NACIL1), Stony Brook University, New York, 28- 30 April, 2017.
-  Anonby, E., Taheri-Ardali, M. & A. Hayes. (2019), “The Atlas of the Languages of Iran (ALI): A research overview”. Iranian studies 52. 1-2, 199-230. Online at: https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/00210862.2019.1573135.
-  Anonby, E., Schreiber, L. & M. Taheri-Ardali. (2020), “Balanced bilingualism: Patterns of contact influence in L1 and L2 Turkic and Bakhtiari speech in Juneqan, Iran”, Iranian Studies, 53:3-4, 589-622.
-  Anonby, E., et al. (eds.) (2015 - 2020), Atlas of the Languages of Iran. Ottawa: Geomatics and Cartographic Research Centre. Available at: http://iranatlas.net.
-  Anonby, E., Mohammadirad, M. & J. Sheyholislami (2019), “Kordestan Province in the Atlas of the Languages of Iran: Research process, language distribution, and language classification”. Advances in Kurdish linguistics, ed. Songül Gündoğdu, Ergin Öpengin, Geoffrey Haig and Erik Anonby, 9-38. Bamberg, Germany: Otto-Friedrich-Universität Bamberg.
-  Anonby, E., Taheri-Ardali. M., A. Stone. (Submitted), “Toward a picture of Chahar Mahal va Bakhtiari Province, Iran, as a linguistic area”.
-  Christensen, A. (1930/1935), Contributions à la dialectologie iranienne. Copenhagen: Levin & Munksgaard.
-  Digard, J-P. (1988), Baḵtīārī tribe: Ethnography. Encyclopædia Iranica 3(5): 553–560. New York: Center for Iranian Studies, Columbia University. http://www.iranicaonline.org/articles/baktiari-tribe#pt1 (accessed 17 Jan 2020).
-  Hayes, A., Pulsifer, P.L. & J.P. Fiset. (2014), “The Nunaliit Cybercartographic Atlas Framework.” In Developments in the Theory and Practice of Cybercartography: Applications and Indigenous Mapping, edited by D.R. Fraser Taylor, 129-140. Amsterdam: Elsevier.
-  Irancarto 2012 = Hourcade, B. et al (2012), Irancarto. Paris and Tehran: CNRS / University of Tehran. http://www.irancarto.cnrs.fr.
-  Izady, M. (2013), Linguistic composition of Iran: http://gulf2000.columbia.edu/images/maps/Iran_Languages_lg.png.
-  Mackinnon, C. (2011), Lori Language i. Lori Dialects. Dialects Encyclopædia Iranica, Ehsan Yarshater (Ed.). New York. Center for Iranian Studies, Columbia University. Available from: http://www.iranicaonline.org/articles/lori-dialects.
-  Mann, O. (1910), Die Mundarten der Lur Stämme im südwestlichen Persien. Berlin: Georg Reimer.
-  Schreiber, L., Taheri-Ardali, M., Haig, G. & E. Anonby. (2017a), “Contact-induced change in Irano-Turkic morphosyntax.” Conference on Language Contact and Language Change in Western Asia, Goethe University Frankfurt, 10-12 March.
-  Schreiber, L., Taheri-Ardali, M., Haig, G. and E. Anonby. (2017b), “Language Contact as a Source of Morphosyntactic Variation in Three Varieties of Qashqay Turkic in South-West Iran.” Paper presented at the 24th Linguistisches Internationales Promotionsprogramm (LIPP) Symposium, Ludwig-Maximilians-Universität Munich, 21-23 June, 2017.
-  Taheri-Ardali, M. et al. (2016), Chahar Mahal va Bakhtiari Province. In: Anonby, Erik et al. (eds.), Atlas of the Languages of Iran. Ottawa: Geomatics and Cartographic Research Centre. Available at: http://iranatlas.net/index.html?module=module.language-distribution.chahar_mahal_va_bakhtiari#.
-  Taheri-Ardali, M. & E. Anonby (2017), “Language Distribution in Chahar Mahal va Bakhtiari Province of Iran”, 1st International Conference on Languages, Dialects and Linguistics (ICCILDL1), Pazhoheshgaran Andishmand Institute, Ahvaz, Iran, 2-3 February, 2017.
-  TAVO 1988 = Orywal, E. (ed.) (1988), Tübinger Atlas des Vorderen Orients, A XIII. Wiesbaden: L. Reichert.
-  Zhukovskij, V. A. (1888), Osobennoe znacenie glagola dästän ν persidskom razgovornom yazyke [Special meaning of the verb dāshtan in spoken Persian]. Zapiski Otdeleniya Imperatorskago russkago arkheologicheskago obshchestva Vostochnago 3: 376-77.
-  Zhukovskij, V. A. (ed. S. F. Ol’denburg) (1923), Materialy dlya izucheniya persidskikh narechij, pt. 3: Narechie bakhtiyarov chekharleng i kheftleng [Materials for the study of Persian dialects, part 3: The dialect of the Čahārlang and Haftlang Bakhtiari]. Petrograd.

Files

Share

How to cite

Statistics