Ditransitive Constructions in Persian within the Framework of Role and Reference Grammar

Document Type : Research Paper

Author

Shahid Beheshti University

Abstract

Using a descriptive-analytical method, the present paper aims to explore ditransitive constructions in Persian within the framework of Role and Reference Grammar (RRG) and to analyze their syntactic and semantic structures. It also examines these constructions within Haspelmath’s (2015) typological approach. on the basis of Van Valin’s (2007) approach, the findings of the research show that most ditransitive constructions in Persian follow the universal Actor-Undergoer hierarchy and therefore the Theme argument of these constructions (the last argument in the logical structure) receive the macrorole of Undergoer which results in a prepositional dative construction. On the other hand, within Haspelmath’s (2015) typological approach, results reveal that Persian is among the languages that have indirective alignment in which the object of the monotransitive constructions is coded in the same way as the Theme of the ditransitive constructions.

Keywords

Main Subjects

References

-  رضایی، والی و نیسانی، مژگان (1391)، «بررسی ساخت بند زبان فارسی بر اساس دستور نقش و ارجاع»، پژوهش‎های زبان­شناسی، شمارۀ 2، سال 4: 66-51.
-  رضایی، والی و هوشمند، مژگان (1391)، «بررسی رده‌شناختی ویژگی‌های نشانه‌گذاری و رفتاری ساخت‌های دومفعولی در زبان فارسی»، پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، شمارۀ 4، سال 2: 144-125.
-  ساغری، زهرا (1391)، بررسی چرایی و چگونگی حضور افزوده‌های (اختیاری و اجباری) فارسی در چهارچوب دستور نقش و ارجاع، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.
-  شریفی، عبدالرحیم (1390)، طبقه‌بندی نمودی فعل‌های زبان فارسی بر اساس دستور نقش و ارجاع، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان.
-  مجیدی، ستاره (1390)، «ساخت اطلاع در زبان فارسی در چارچوب دستور نقش‌گرای نظام‌مند و دستور نقش و ارجاع»، نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 7 : 183-208.
-  معزی­پور، فرهاد (1388)، بررسی ساخت اسنادی­ساز در زبان فارسی بر پایۀ دستور نقش و ارجاع، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی.
-  Dowty, David R. (1979), Word Meaning and Montague Grammar. Dordrecht: Reidel.
-  Haspelmath,  Martin. (2006), “Against  markedness  (and  what  to  replace  it  with)”.  Journal of Linguistics, 42.1: 25-70.
-  Haspelmath, Martin (2008), “Ditransitive Constructions: Towards a new Role and Reference Grammar account?”. In Van Valin Jr., Robert D. (ed.), Investigations of the Syntax–Semantics–Pragmatics Interface (75–100). Amsterdam: John Benjamins.
-  Haspelmath, Martin (2015), “Ditransitive Constructions”. Annual Review of Linguistics, 1: 19-41.
-  Malchukov, A., M. Haspelmath and B. Comrie (2010), “Ditransitive constructions: a typological overview”. In A. Malchukov, M. Haspelmath & B. Comrie (eds.), Studies in Ditransitive Constructions (1-64). Berlin/New York: De Gruyter Mouton.
-  Primus, Beatrice (1999), Cases and thematic roles: ergative, accusative and active. Tübingen: Niemeyer.
-  Van Valin, Robert D., Jr. (2005), Exploring the Syntax-Semantic Interface. Cambridge: CUP.
-  Van Valin, Robert D., Jr. (2007), “The Role and Reference Grammar analysis of three-place predicates”.  Suvremena lingvistika, 63: 31–63.
-  Van Valin, Robert D., Jr. (Ed.) (2008), Investigations of the Syntax–Semantics–Pragmatics Interface. Amsterdam: John Benjamins.
-  Van Valin, Robert D., Jr. (2009). “An Overview of Role and Reference Grammar”. Available online:
http://linguistics.buffalo. edu/people/faculty/vanvalin/rrg/RRG_overview.pdf
-  Vendler, Zeno (1967), Linguistics in philosophy. Ithaca: Cornell University Press.

Files

Share

How to cite

Statistics