نظربهآنکه واژههای مرکب کلهای معناییای را تشکیل میدهند که الزاماً حاصل جمع معنای اجزا نیست، پژوهش حاضر میکوشد درچارچوب نظریه آمیختگی مفهومی (۲۰۰۲) فرایند ساخت معنا را در اسمهای مرکب درونمرکز، برونمرکز، متوازن و بدل زبان فارسی بررسی نماید. بهاینمنظور اسمهای مرکب اسم-اسم از فرهنگ سخن (۱۳۸۱) استخراج شدند و صد نمونه از آنها بهطورتصادفی تحلیل گردید. نتایج نشان میدهد درونمرکزهای غیراستعاری/غیرمجازی و درونمرکزهای دارای توصیفکننده استعاری یا مجازی، بهترتیب شبکه ساده و تکساحتی را برمیانگیزانند. درمقابل مرکبهای برونمرکز شبکه تکساحتی، دوساحتی یا آمیختههای چندگانه را فعال میکنند. بهاینترتیبکه برونمرکزهای دارای هسته استعاری یا مجازی شبکه تکساحتی را برمیانگیزانند؛ برونمرکزهای دارای دو جزء استعاری و/یا مجازی شبکه دوساحتی را فعال میسازند و برونمرکزهایی که یک کل استعاری یا مجازی را تشکیل میدهند، آمیختههای چندگانه را برانگیخته میکنند. مرکبهای متوازن و بدل به یک شکل شبکه آینهای را برمیانگیزانند؛ هرچند معنایی که در فضای آمیخته آنها شکل میگیرد، تاحدی متفاوت است.
دیانتی, معصومه, رضائی, حدائق. (1399). ساخت معنا در اسمهای مرکب زبان فارسی بهعنوان آمیزههای مفهومی. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, (), -. doi: 10.22084/rjhll.2020.22599.2071
MLA
معصومه دیانتی; حدائق رضائی. "ساخت معنا در اسمهای مرکب زبان فارسی بهعنوان آمیزههای مفهومی". پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, , , 1399, -. doi: 10.22084/rjhll.2020.22599.2071
HARVARD
دیانتی, معصومه, رضائی, حدائق. (1399). 'ساخت معنا در اسمهای مرکب زبان فارسی بهعنوان آمیزههای مفهومی', پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, (), pp. -. doi: 10.22084/rjhll.2020.22599.2071
VANCOUVER
دیانتی, معصومه, رضائی, حدائق. ساخت معنا در اسمهای مرکب زبان فارسی بهعنوان آمیزههای مفهومی. پژوهش های زبان شناسی تطبیقی, 1399; (): -. doi: 10.22084/rjhll.2020.22599.2071