تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی در چارچوب نظری کتاب نمود کامری (1976) به مطالعۀ نمود استمراری در گویش بابلی می‌پردازد. بررسی معادل بابلی 200 جملۀ فارسی حاوی نمود استمراری نشان داد حال استمراری در گویش بابلی به دو صورت و گذشتۀ استمراری به سه صورت ساخته می‌شوند. صورت اول حال استمراری از اضافه کردن شناسه‌های زمان حال به ستاک حال و صورت دوم از قرار گرفتن حال سادۀ فعل کمکی /dæjjen/ ʼدر حال... بودنʻ پیش از صورت اول حال استمراری حاصل می‌شود. صورت اول گذشتۀ استمراری با اضافه کردن شناسه‌های زمان گذشته به ستاک گذشته و صورت دوم و سوم به ترتیب با قرار گرفتن گذشتۀ سادۀ افعال کمکی /dæjjen/ و /dɑʃten/ ʼداشتنʻ پیش از صورت اول گذشتۀ استمراری بدست می‌آید. ارائۀ تحلیل کاربرد فعل /dæjjen/در ساخت استمراری ، تقطیع فعل مذکور وتوصیف تغییرات آوایی زمان گذشتۀ این فعل از زیرساخت به روساخت دستاوردهای دیگر این مقاله هستند.
)