TY - JOUR ID - 1319 TI - بررسی زبانگونه مخفی جوانان در روابط گروهی بر اساس رویکرد همسان سازی JO - پژوهش های زبان شناسی تطبیقی JA - RJHLL LA - fa SN - 2252-0740 AU - شاه ناصری, شادی AD - استادیار گروه زبان شناسی دانشگاه اصفهان Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 5 IS - 10 SP - 147 EP - 156 KW - گونه زبان مخفی KW - زبانگونه جنسیت KW - سن KW - همسان سازی KW - روابط گروهی DO - N2 - اکثر پژوهش‌ها در حوزه زبان‌شناسی جنسیت بیانگر آن است که گویشوران یک زبان بر حسب جنسیت از گونه‌های زبانی متفاوتی استفاده می‌کنند که عمده تفاوت زبانگونه‌های جنسیتی در حوزه واژگان زبان، نمود آشکارتری نشان می‌دهد. زنان در مقایسه با گروه مردان با گرایش به گونه معیار زبانی، کمتر از واژگان عامیانه، دشواژه‌ها و صورت‌های غیرمعیار استفاده می‌کنند. متغیر سن نیز در راستای تخفیف این تقابل‌ها عملکرد قوی نشان نداده است اما در جوامع امروزی که در آن نقش‌هایاجتماعی دو گروه به هم نزدیک‌تر و به تبع آن تعاملات کلامی نیز افزایش یافته است بنابر نظریه تجفل[1] بروز برخی تغییر و تعدیل‌ها در هنجارهای اجتماعی- زبانی این دو گروه اجتناب ناپذیر می‌نماید. از این رو پژوهش حاضر به منظور دستیابی به الگویحاکم بر مکالمات درون گروهی و میان گروهی جوانان شهر اصفهان شکل گرفت. داده‌ها از طریق مشارکت در جامعه نمونه در قالب روش پژوهشی میلروی‌ها[2] جمع‌آوری و در چارچوب نظری تجفل (1984) ارزیابی کیفی شدند. نتایج بیانگر آن بود که روابط درون گروهی در جوانان دختر جامعه نمونه و میان گروهی (دختران و پسران) تفاوت معناداری در بسامد کاربرد زبانگونه مخفی نشان نمی‌دهد و با این که پسران جوان همچنان در تولید واژه‌ها و عبارات واژگانی این گونه زبانی پیشتاز هستند، اما بخشی از زبانگونه مخفی جوانان امروز پیرنگ دخترانه دارد که نمود زبانی بیشتر آن در مناسبات کلامی بین گروهی دیده می‌شود. از این رو، به‌نظر می‌رسد متغیر سن نقش مهم‌تری در مقایسه با متغیر جنسیت در نمود زبانگونه مخفی گروه دختران در روابط درون گروهی و بین گروهی جامعه امروز نشان می‌دهد. [1]. H. Tajfel [2]. L. Milroy and J. Milroy UR - https://rjhll.basu.ac.ir/article_1319.html L1 - https://rjhll.basu.ac.ir/article_1319_da610ac0698f6ed8500aff5e60b0114b.pdf ER -