%0 Journal Article %T گزاره های غیرفعلی در زبان فارسی %J پژوهش های زبان شناسی تطبیقی %I دانشگاه بوعلی سینا %Z 2252-0740 %A راسخ مهند, محمد %D 2012 %\ 07/16/2012 %V 2 %N 3 %P 19-32 %! گزاره های غیرفعلی در زبان فارسی %K گزاره غیرفعلی %K فعل ربطی %K نوع عمل %K محدودیتهای گزینشی %K ساخت ناگذرا %R %X مقاله حاضر به بررسی گزاره­های غیرفعلی در فارسی و ویژگی­های آنها در مقایسه با گزاره­های فعلی می­پردازد. در گزاره­های غیرفعلی، معمولاً عنصری غیرفعلی، مانند گروه اسمی، گروه صفتی یا گروه حرف اضافه­ای گزاره جمله است، و معمولاً فعلی ربطی نیز در کنار آنها به کار می­رود. ابتدا بر اساس محدودیت­های گزینشی، تقلیل به واژه­بست و استفاده از عنصرغیرفعلی مفرد استدلال می­شود که بخش غیرفعلی در جملات دارای فعل ربطی، نقش گزاره دارد. سپس انواع گزاره­های غیرفعلی در فارسی توصیف می­شود و آن­گاه به تفاوت دو فعل «بودن» و «شدن» بر اساس نوع عمل آنها در فارسی اشاره می­شود. %U https://rjhll.basu.ac.ir/article_33_d460c23e2d2dcf99e35ad4a3f0de31c8.pdf