%0 Journal Article %T کلمات ربط شرطی در زبان فارسی‌نو %J پژوهش های زبان شناسی تطبیقی %I دانشگاه بوعلی سینا %Z 2252-0740 %A بقایی, سیده عاطفه %A نغزگوی کهن, مهرداد %D 2019 %\ 10/23/2019 %V 9 %N 18 %P 93-112 %! کلمات ربط شرطی در زبان فارسی‌نو %K ساخت شرطی %K رده‌شناسی %K کلمۀ ربط شرطی %K جهان ممکن %K فارسی‌نو %R 10.22084/rjhll.2018.17092.1859 %X در این مقاله به بررسی انواع کلمات ربط شرطی در زبان فارسی‌نو براساس رده‌شناسی دکلرک و رید (2001) پرداختیم. در رده‌شناسی معنایی مذکور انواع جملات شرطی براساس نوع جهان ممکن بند شرط عبارت‌اند از: شرطی‌های حقیقی، خنثی، بسته، باز، غیرقطعی و ضدحقیقی. جملۀ شرطی متعارف از یک کلمۀ ربط شرطی برای نشان‌دار کردن ساخت شرطی در ابتدای بند شرط استفاده می‌کند. پیکرۀ این مقاله مشتمل بر 3648 جملۀ شرطی بوده است که از 110 کتاب از قرون چهارم تا چهاردهم هجری قمری استخراج شده‌است. در زبان فارسی‌نو از کلمات ربط مختلفی در نقش کلمۀ ربط شرطی استفاده شده‌است که عبارت‌اند از: «اگر، اگرچه، اگرنه، اگه، تا، که، آنگاه‌که، ولو، فرضاً، همین‌که، درصورتی‌که، والّا، گر، هرگاه، چون و...». براساس محاسبات آماری بر روی کلمات شرطی با بسامد بالاتر از پنجاه به این نتیجه رسیدیم که بین انواع جهان‌های ممکن شرط و انواع کلمات ربط شرطی گرایش‌های مشخصی وجود دارد. %U https://rjhll.basu.ac.ir/article_3018_ae5f794710a9926ce570a393309474fb.pdf