%0 Journal Article %T نشانه‌های نقش‌های معنایی مکانی در زبان ترکی نیشابوری: رویکردی توصیفی %J پژوهش های زبان شناسی تطبیقی %I دانشگاه بوعلی سینا %Z 2252-0740 %A فیروزی, علیرضا %A دبیرمقدم, محمد %D 2019 %\ 05/22/2019 %V 9 %N 17 %P 1-18 %! نشانه‌های نقش‌های معنایی مکانی در زبان ترکی نیشابوری: رویکردی توصیفی %K ترکی نیشابوری %K سرولایت %K نظام صرفی %K رویکرد توصیفی %K نقش‌های معنایی مکانی %R 10.22084/rjhll.2018.15403.1790 %X زبان و گویش هر قوم آیینه تمام ­نمای فرهنگ و هویت آن قوم به‌شمار می‌رود؛ بنابراین، حفظ، ثبت و ضبط داده‌های این زبان ­ها و گویش ­ها امری ضروری است. به دلیل گسترش روزافزون شهرنشینی و توسعه وسایل ارتباط جمعی ممکن است در آینده‌ای نه چندان دور، زبان فارسی این گونه‌ها را به حاشیه براند، در نهایت بر آنها غالب شده و این زبان‌ها را به زبان‌هایی بدون گویشور تبدیل نماید. تاکنون، گویش‌ها و زبان‌های بسیاری در ایران ثبت و ضبط شده ­اند، اما همچنان تا شناسایی و توصیف کلیه زبان‌ها و گویش‌های رایج ایران راه درازی باقیست. این مقاله نشانه‌های نقش‌های معنایی مکانی را در نظام صرفی گونه‌ای جنوبی از زبان‌‌های ترکی خراسانی به نام ترکی نیشابوری مورد بررسی قرار می­ دهد، که در بخش سرولایت شهرستان نیشابور تکلم می­ شود. نقش‌های معنایی مکانی در این زبان به‌صورت صرفی با استفاده از پس­ اضافه ها نشان داده‌ شده است. رویکرد مقاله حاضر توصیفی و ناظر بر استفاده روزمره گویشوران می‌باشد. نکته ­ای جانبی نیز در این مقاله به‌دست آمد: این گونه زبانی به‌طور قابل ­ملاحظه­ ای از فرایند هماهنگی واکه­ ای، بهره می­ گیرد. %U https://rjhll.basu.ac.ir/article_2737_0b84a284216d40174a5ff48100484dc0.pdf